Vanaf vandaag is Op vakantie! van Wim Daniëls beschikbaar in de boekhandel! Het is vandaag de dag heel normaal om op vakantie te gaan. We kunnen nu nog even niet gemakkelijk naar het buitenland, maar dat duurt hopelijk niet al te lang meer. Vroeger konden de meeste mensen ook niet naar het buitenland, maar om een heel andere reden: het was onbetaalbaar. Daniëls laat zien hoe we vroeger tóch op vakantie gingen. Of dat nou per fiets, te voet, met de trein of zelfs met de auto was.
Bestel hier
Of bestel het e-book
Over het boek
Tegenwoordig vliegen we voor een habbekrats naar een tropische bestemming. Maar nog niet zo heel lang geleden was dat voor velen onbetaalbaar. Hoe gingen we toen met vakantie? Op de fiets, te voet, met de trein of zelfs met de auto. Met een imperiaal op het dak, de Spullen vastgezet onder een klapperend zeil? Wim Daniëls beschrijft hoe wij vroeger op vakantie gingen. Over de eerste durfals die, al aan het begin van de vorige eeuw, Europa bereisden per fiets. En over de gezinnen die in de jaren vijftig en zestig voor het eerst op autovakantie gingen, over kronkelige wegen die de reizigers dwars door stille dorpjes leidden. En over de mensen die in eigen land de zon opzochten. Naar de Wadden of naar Zeeland, gewoon kamperen met de tent. Dit vrolijk geïllustreerde zomerboek neemt je mee naar de zomers van weleer.
Lees alvast een fragment
In mijn herinnering was er in de tijd dat ik een lagereschoolleerling was, zo rond 1965, in de straat waar ik woonde in mijn Brabantse dorp maar één gezin dat in de zomer op vakantie ging. Toen ze voor het eerst gingen, hadden we thuis werkelijk geen idee wat hun bestemming was. Sowieso wisten we niet zo goed wat we ons moesten voorstellen bij ‘op vakantie gaan’. Waar ging je heen? Wat ging je doen? Mijn vader hield er rekening mee dat de vakantiegangers uit onze straat nooit meer terug zouden komen. Vakantie leek hem een soort van eindbestemming. Uiteindelijk keerden ze na vier weken natuurlijk toch terug en bleken ze al die tijd op een camping bij het Zilverstrand in het Belgische Mol te hebben gezeten, net over de grens, in feite maar zeventig kilometer verderop, in een bungalowtent of stacaravan, precies weet ik het niet meer. Nu was mijn straat van vroeger misschien niet helemaal representatief voor het vakantiegedrag van heel Nederland, maar pas vanaf 1970 werd ‘op vakantie gaan’ gangbaar bij het merendeel van de mensen.
Of luister een fragment, voorgelezen door Wim Daniëls:
